روایت شاهدان عینی از شکنجه صدام برسر بازیکنان فوتبال

پس از باخت تیم ملی عراق در مقابل تیم کره جنوبی در جریان برگزاری مسابقات آسیایی، سایت "ورلد ساکر" که به بازتاب اخبار بین المللی فوتبال می‌پردازد گزارشی را درباره فوتبال در دوران زمامداری "صدام حسین" دیکتاتور پشین عراق منتشر کرد. در این گزارش شاهدان عینی روایتی زنده از سایه‌افکنی وحشت و شکنجه صدام بر سر بازیکنان وقت تیم ملی فوتبال عراق می گویند.   سایت "ورلد ساکر" با اشاره به موفقیت های پیشین تیم ملی عراق می نویسد:"شیرهای بین النهرین، این لقب تیم ملی فوتبال عراق بود. تیمی که توانست استعدادهایی چون "کاظم الساحر" را به عرصه فوتبال جهان معرفی کند. تیم ملی عراق در دهه های گذشته به موفقیت هایی دست یافته بود از جمله آن ها در دهه 60 میلادی بود. این تیم توانست در آن زمان قهرمان جام عرب در سه سال چهار سال 1964، 1966، 1985 و 1988 شود. همچنین سه دور قهرمانی در جام کشورهای خلیج فارس در سال های 1979، 1984 و 1988 نیز از جمله افتخارات دیگر این تیم بوده است. اما بزرگترین موفقیت تیم ملی عراق در رسیدن به جام جهانی مکزیک در سال 1986 و ارائه بازی موفق بازیکنان آن تیم در این جام بود. در میان بازیکنان برجسته این تیم می توان به "حسین سعید" و "احمد رضی" اشاره کرد." 

این سایت در ادامه اشاره می کند که علیرغم موفقیت های فوتبال عراق در آن برهه زمانی آن کشور تحت سیطره دیکتاتوری صدام حسین و خاندانش بود که عرصه ورزش را هم شامل می شد. "ورلد ساکر" در این باره می نویسد:"صدام پسر سادیست (دگرآزار) و خشن اش "عدی" را به عنوان رییس انجمن فوتبال عراق و کمیته المپیک در سال 1984 منصوب کرد. در دوره ریاست او در صورتی که تیم های ملی عراق در مسابقات منطقه ای و بین المللی شکست می خوردند بازیکنان با تهدید و شکنجه مواجه می شدند.

"سعید غیس" بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال عراق درباره آن دوران می گوید:"فوتبال در دوران عدی همراه با ترس و وحشت دائمی بود. این موضوع نه تنها منجر به وارد آمدن فشار روانی بر بازیکنان فوتبال و ورزشکاران دیگر رشته های ورزشی می شد بلکه جوی از افسردگی را نیز بر فضای ورزش عراق حاکم کرده بود. در صورتی که در مسابقه ای می باختیم شکنجه می شدیم. یادم می اید که به مدت یک ماه پس از شکست در مسابقات بین المللی در انفرادی زندانی شده بودم. در آن زمان انواع روش های شکنجه و آزار و اذیت در قبال من به کار برده شد. "عدی" مردی خشن در قبال تمامی بازیکنان بود. او در زندگی اش جز مجازات و زندانی کردن با موضوع دیگری آشنایی نداشت." "حسم جلب" بازیکن پیشین تیم ملی عراق که اهل "نجف" است درباره شکنجه های بازیکنان در دوره زمام داری صدام می گوید:"تراشیدن موی سر بازیکنان مجازاتی معمول بود و عموما در زندان "الرضوانیه" صورت می گرفت. آن زندان مثل یک پایگاه نظامی بود."

عباس علاوی بازیکن دیگر فوتبال در عراق نیز ضمن اشاره به وضعیت زندان های دوره صدام می گوید:"من هر روز صبح به دستور "عدی" و توسط جلاد شخصی اش با کابل برقی 50 تا 70 بار مورد شکنجه قرار می گرفتم." "محمود حسین" ستاره فوتبال عراق نیز می گوید که شیوه های شکنجه در دوره "عدی" و بازداشت زندانیان سبب می شد تا بسیاری از بازیکنان تیم مل فوتبال عراق به کشورهای دیگر از جمله امریکا و کشورهای حوزه خلیج فارس فرار کنند. او می گوید که به دلیل رفتارهای غیر انسانی عدی و اطرافیانش زودتر از موعد و زمانی که در اوح فعالیت ورزشی خود بود بازنشسته شد. 

این سایت ورزشی در بخش پایانی گزارش خود اشاره می کنند که "عدی" محدودیت هایی را نیز بر فعالیت ورزشی بازیکنان عراقی در خارج از عراق وضع کرده بود و در این باره می افزاید:"هیچ بازیکن عراقی اجازه بازی در تیم های خارجی را نداشت مگر آن که بیش از 60 درصد از دستمزد خود را به شخص "عدی" پرداخت می کرد.